Η Βασιλική Ντόριζα γεννήθηκε στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο Κουκάκι.

 

Εκεί έδωσε και τις πρώτες θεατρικές της παραστάσεις. 

Στην σκάλα της πολυκατοικίας που έμενε.

Κοιταζόταν στον τεράστιο επιτοίχιο καθρέφτη κι ήταν πρωταγωνίστρια και θεατής ταυτόχρονα.

Και μούτες και καμώματα και κουτρουβαλιάσματα από την σκάλα.

Κι άντε πάλι από την αρχή.

Κι ας φοβόταν μην την δει κανείς.

Ο μεγαλύτερος "φόβος" της ήταν  η Σαπφώ Νοταρά.

Έμεναν στην ίδια πολυκατοικία βλέπετε.Κ

 

Βόλτες στου Φιλοπάππου, στον Λόφο της Ακρόπολης, στην Πλάκα και τα μεσημέρια της Κυριακής στα δισκοπωλεία της περιοχής αφού κι ο  κυρ-Σταύρος (ο πατέρας της) ήταν φανατικός συλλέκτης.

​

Τα καλοκαίρια τα περνούσε στην Κατοχή (Αιτωλοακαρνανία), με τους γονείς της.

Τρελαινόταν να ψαρεύει χέλια με τον κυρ-Σταύρο.

Κι ας ξυπνούσε αχάραγα.

​

Στα δεκατέσσερα μετακομίζει στην Νίκαια, στο πατρικό της κυρά-Γιαννούλας (της μητέρας της).

​

Ανήσυχος άνθρωπος. 

Κάνει διάφορες δουλειές με κοινό χαρακτηριστικό την επικοινωνία με τους ανθρώπους.

Νίκαια - Κουκάκι - Σαντορίνη.

​

Στα 30 της αποφασίζει να ασχοληθεί με την υποκριτική.

Παρακολουθεί για τέσσερα χρόνια μαθήματα στο θεατρικό σπουδαστήρι του Άκη Δαβή και της

Ρούλας Πατεράκη.

​

Αποφασίζει να επισκεφθεί την Σεβίλλη και τελικά μένει εκεί για δύο χρόνια.

​

Επιστρέφει στην Αθήνα και γίνεται μητέρα.

​

Παρακολουθεί ένα ετήσιο σεμινάριο αφήγησης παραδοσιακών παραμυθιών με δασκάλα την Αγνή Στρουμπούλη.

​

Της αρέσει να αφηγείται παραμύθια σε παιδιά κάθε ηλικίας.